Miss Sharon Jones!

Tweevoudig Oscarwinnaar Barbara Kopple volgt de weg die soulzangeres Sharon Jones (1956) aflegt tussen het moment waarop er bij haar alvleesklierkanker wordt geconstateerd en het eerste optreden na haar genezing. In een van de eerste scènes van wordt ze kaalgeschoren. Haar manager legt alle promotieactiviteiten voor haar nieuwe album tijdelijk stil en tijdens de zes maanden durende chemotherapie trekt ze in bij een vriendin, die ook diëtiste is. De muzikanten van haar begeleidingsband The Dap-Kings zien hun inkomen zienderogen achteruitgaan, de trompettist besluit een goedbetaalde baan in het huisorkest van talkshowhost Jimmy Fallon aan te nemen. Op het dieptepunt van de kuur is ze ook haar wenkbrauwen kwijt, maar langzaam krabbelt de strijdbare Jones, die wel de vrouwelijke James Brown wordt genoemd, weer op. Zo raakt ze opgetogen als ze bij de show van Ellen DeGeneres mag komen en prijkt haar kale hoofd op de cover van het blad , met als kop: “” Na weer een kleine tegenslag treedt ze vijf weken na het eind van haar kuur alweer op, energiek dansend op het podium: “” (Bij de première van in september maakte Jones bekend dat de kanker was teruggekeerd.)