Silvia

Stralend ziet Silvia eruit in oude VHS-beelden van haar huwelijk begin jaren tachtig. Een prachtige vrouw die op de drempel van een veelbelovende toekomst staat, met een diplomaat als echtgenoot en wonend in een comfortabel huis. De homevideobeelden die volgen, laten nieuwe hoogtepunten zien: het eerste huwelijksjubileum, opgroeiende dochters en een afscheidsfeest op de ambassade.

Het audiocommentaar creëert echter een heel andere werkelijkheid. Filmmaker en middelste dochter María Silvia Esteve en haar zussen spreken over hun ouders, die langzaam afglijden in een dal van slaande ruzies, psychische problemen en drugs op recept. De zussen proberen door gesprekken en het navertellen van gebeurtenissen uit hun jeugd te begrijpen wat er precies misging in hun gezin. Ook vragen ze zich af waarom het hun moeder, met wie ze een zeer hechte band hadden, niet lukte om in te grijpen of weg te gaan.

Door origineel gebruik van die oude VHS-beelden in combinatie met opgeknipte quotes, fragmenten uit Silvia’s favoriete film en klassieke muziek, construeert haar dochter een poëtische familiekroniek over herinneringen, onmacht en schone schijn.