Jonge mannen met een problematische of criminele achtergrond kunnen in het Rotterdamse centrum De Nieuwe Kans weer op weg worden geholpen. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Deze opstandige, lichtgeraakte mannen zijn door hun verleden gehard en worstelen om zich aan te passen aan de “normale samenleving”. De camera zit dicht op de huid van Tayfun, Nabil en Delgano, in een poging om te begrijpen wat er in hun hoofd omgaat. Ze missen iets, zegt hun begeleider, namelijk het vermogen om te kijken naar hun omgeving en zichzelf.
Hun mentoren moeten ondertussen een enorme hoeveelheid geduld, empathie en doorzettingsvermogen uit de kast halen. Een van hen, Toine, is nu kunstdocent, maar bracht zelf 21 jaar in de gevangenis door. Marina Meijer, winnaar van de Karen de Bok Talent Award in 2017, vangt hun indringende, gefragmenteerde dialogen in precieze kaders waar ze uit lijken te willen breken. Deze microkosmos vertelt impliciet ook een groter verhaal over kansenongelijkheid onder jongeren en over de eindeloze inspanningen van verzorgers om jongvolwassenen te helpen andere keuzes te maken.