Heengaan en thuiskomen

In HEENGAAN EN THUISKOMEN koppelt regisseur Annegriet Wietsma de vreugde om de geboorte van haar kinderen aan het verdriet om de dood van haar moeder. Het werd een film over de wortels van identiteit. Haar kinderen hebben Friese, joodse, Duitse, Indonesische en Hollandse voorouders. In vier korte portretten van hun grootouders worden die achtergronden geschetst. Naarmate ouderdom en dood dichterbij komen, wordt de vraag naar je bestemming immers steeds urgenter. "Om uit te maken of iemand een band heeft met zijn geboortegrond, moet je hem vragen waar hij begraven zou willen worden. Het antwoord blijkt heel onthullend te zijn. Heel veel mensen komen uit bij de wortels van hun familie", zegt Wietsma daarover. Om haar kinderen hun eigen wortels te geven, maakte ze voor hen geboortestenen die ze inmetselde in het huis waar ze ter wereld kwamen. Zo hebben zij ook hun eigen plek om bij stil te staan.