Terwijl drone-technologie zich oneindig veel sneller ontwikkelt dan het internationale recht, waardoor het nog altijd schimmig is wanneer de inzet van drones legitiem is, voert de CIA in Pakistan al jaren drone-aanvallen uit die enorme hoeveelheden burgerslachtoffers eisen. En dat terwijl Amerika niet eens officieel met het land in oorlog is. vertelt de schokkende verhalen van Pakistaanse nabestaanden van drone-slachtoffers, van bevlogen mensenrechtenadvocaten en -activisten, én van drone-fabrikanten en -piloten. Die piloten, jonge jongens die vanuit de woestijn in Nevada dodelijke aanslagen uitvoeren die ze vaak zelf maar nauwelijks kunnen bevatten, worden actief gerekruteerd in de gamewereld. “Het was gewoon een kwestie van mikken en vuren.” maakt duidelijk hoe drone-technologie de aard van oorlogsvoering radicaal verandert, doordat het mogelijk is om massaal, onzichtbaar en van grote afstand te doden. Deze film geeft een stem aan de criticasters, slachtoffers én daders, die strijden voor openheid, verantwoording en rechtvaardigheid. Hoewel regisseur Tonje Hessen Schei niet rechtstreeks als interviewer of voice-over in haar film aanwezig is, laat een luide en heldere stem horen in een nog nauwelijks gevoerde discussie, en maakt ze overtuigend duidelijk hoe dringend noodzakelijk een politiek, juridisch en bovenal moreel debat over drone-inzet is.