An Angel in Doel

Het Belgische dorpje Doel ligt ingeklemd tussen een kerncentrale en de oprukkende haven van Antwerpen. Al decennia lang wordt het voortbestaan van het dorp bedreigd door de uitbreiding van de haven. In de loop der jaren hebben de meeste bewoners het dorp al verlaten om elders een nieuw bestaan op te bouwen. Filmmaker Tom Fassaert was hier een aantal jaren geleden voor het eerst, en hij besloot toen de teloorgang van Doel met de camera vast te leggen. Zijn film is in sfeervol zwart-wit geschoten, waardoor de voortschrijdende leegte en de grauwe vergankelijkheid van het steeds stiller wordende dorp worden benadrukt. Hoofdpersonen in de film zijn de laatste bewoners, met de 75-jarige Emilienne als centrale figuur. Zij weigerde tot nu toe pertinent om te verhuizen en het lijkt erop dat zij de allerlaatste bewoner van het dorp zal zijn. De film registreert het verloop van dit tragische einde van een dorp door beelden van de lege straten, de verloederde huizen, de stilte alleen verbroken door echoënde geluiden van een vogel en het lawaai van de slopers. Deze beelden worden afgewisseld met scènes uit het steeds verder afkalvende dorpsleven, waarin de keukentafel van Emilienne, waaraan steeds minder gasten plaatsnemen, een belangrijke plaats inneemt.