Defamation

"Ik zag wat mijn oma voelde, maar ik deelde die gevoelens niet", legt de Israëlische kleinzoon van een Holocaust-overlever uit. Voor regisseur Yoav Shamir, geboren en getogen in Israël, is het een herkenbaar gevoel: hoewel er in zijn maatschappij constant wordt geschermd met het begrip antisemitisme en met de Holocaust, is hij er zelf nooit mee in aanraking geweest. Zijn film is een persoonlijke zoektocht naar wat antisemitisme nu nog betekent in de westerse wereld, waarin de maker onder andere spreekt met de baas van de Amerikaanse Anti Defamation League maar ook met diverse professoren die zware kritiek uitten op deze organisatie. Waar Shamir in zijn eerdere films (in 2003 bekroond met de Joris Ivens Award) en aandacht had voor de levens van Israëlische soldaten, neemt hij in een stap terug: de film gaat deels over de mechanismen waarmee de Israëlische jeugd wordt klaargestoomd voor de dienstplicht. Vergeleken met die eerdere films gaat Shamir luchtiger te werk. Vanuit een bijna kinderlijke onschuld stelt hij zijn vragen: wat is antisemitisme precies? Hoeveel komt het eigenlijk nog voor? En wat is precies het verschil tussen antisemitisme en antizionisme?