Bev Ditsie was 17 jaar toen ze Simon Nkoli, oprichter van de Gay and Lesbian Organisation of the Witwatersrand (GLOW), voor het eerst ontmoette. Net als zij behoorde hij tot twee minderheden: zwart en homoseksueel. Simon werd haar mentor en voorbeeld. ‘Ik vond eindelijk een thuis’, zegt ze nu. In het egodocument SIMON & I, dat ze samen maakte met regisseur Nicky Newman, verhaalt ze op dagboek-achtige wijze over hun persoonlijke en ideële band als strijders voor homorechten. In een voice-over vertelt Bev over haar eenzame jeugd in Soweto, haalt ze herinneringen op aan de hand van archiefbeelden, en begeleidt ze liedjes op haar gitaar. De film gaat over persoonlijke groei en politieke strijd, met als grote doorbraak het seksuele non-discriminatie artikel dat Zuid-Afrika als eerste land ter wereld opnam in de nieuwe grondwet. Dat neemt niet weg dat president Mugabe nog steeds openlijk betoogt dat homoseksualiteit crimineel is. De ups and downs in de vriendschap tussen Bev en Simon vormen de andere hoofdlijn, met als dieptepunt het moment waarop Bev breekt met GLOW omdat Simons aandacht hoofdzakelijk uitgaat naar AIDS-bestrijding waardoor vrouwenproblematiek ondergesneeuwd raken. Bev ging haar eigen weg en schopte het in 1995 tot eerste lesbische vrouw die een VN-conferentie toespreekt. Vlak voor Simons overlijden aan AIDS in november 1998 verzoenen de twee activisten zich alsnog met elkaar. De film werd mogelijk gemaakt met steun van het Jan Vrijman-fonds.