Times Like Deese

is een fijnbesnaard en scherpzinnig tableau over de blues als de ziel van de politieke geschiedenis van de Verenigde Staten. Documentairemakersduo Maarten Schmidt en Thomas Doebele reisden onder andere langs de katoenvelden van de Mississippi-delta, de bakermat van de low blues, tot aan Washington. Aan de hand van diverse interviewfragmenten geven oude bluesmuzikanten en hun moderne opvolgers, de rappers en hiphoppers, hun visie op het politieke verleden en heden. De muzikanten halen herinneringen op aan de eerste zwarte student aan de universiteit van Mississippi, maar ook de Vietnamoorlog en hoe de zwarte soldaten daar meer verbroedering voelden met de blanke Amerikanen dan bij thuiskomst. Hoewel de documentairemakers op hun reis het zeer archetypische beeld aantroffen van de bluesmuzikant met een gitaar op de veranda, spreken deze mannen als alerte en snedige geschiedenisleraren in hun bluessongs. Zo praat én zingt Mississippi-local L.C. Ulmer over Roosevelt en Martin Luther King. Ook de huidige generatie laat zich horen via hiphopper Enoch 7th Prophet. Hij uit de teleurstelling die leeft bij de jonge Afro-Amerikaanse generatie over Barack Obama - "My president is black, but the plan stays the same."