Theresienstadt sieht aus wie ein Curort

De ontstaansgeschiedenis van THERESIENSTADT SIEHT AUS WIE EIN CURORT begint op het moment dat de vader van filmmaakster Nadja Seelich haar drie geluidsbanden overhandigt met de woorden: ‘misschien heb je er wat aan‘. Het blijken gesproken opnamen van haar grootmoeder Josefa Stibitzová te zijn uit 1948, waarop zij verslag doet van de drie jaar die zij in het concentratiekamp Theresienstadt in het toenmalige Tsjechoslowakije doorbracht. Met behulp van een ondersteunende geluidsband, archiefbeelden en foto‘s van haar grootmoeder stelde Seelich vervolgens een document samen dat door de gedetailleerde herinneringen van de oude vrouw zowel dramatisch als schrijnend is. Haar grootmoeder was al op leeftijd en ziek toen zij vanuit het Boheemse dorpje Kölin naar Theresienstadt werd gedeporteerd. Desondanks is haar stem het meest vitale bewijs voor de absurditeit van de zogenaamde ‘Endlösung‘.