When the Boys Return

Wanneer ze thuis komen viert het hele dorp feest. De minderjarige jongens van de Westelijke Jordaanoever hebben dan maanden of soms zelfs jaren vastgezeten in een Israëlische gevangenis. Als politieke gevangenen, omdat ze stenen hebben gegooid naar Israëlische soldaten. Na de festiviteiten moeten de jongens leren omgaan met hun traumatische, geblinddoekte arrestatie en de periode in de gevangenis, waar hun rechten als minderjarige niet golden. Ze moeten verder leven in bezet gebied, dat wordt bevolkt door soldaten, beheerst door militaire razzia's en gekenmerkt door wekelijkse demonstraties. In een groepstherapiesessie beschrijven de jongens de altijd aanwezige angst weer opgepakt te worden. Ze kunnen hun plek in het gezin maar moeilijk weer oppakken, gaan in veel gevallen niet meer naar school en hebben agressieproblemen. Ze vertellen hoe hun families zijn ontwricht doordat neven en broers nog vastzitten en in sommige gevallen worden gemarteld. De sessies moeten hen helpen deze obstakels te overwinnen en weer vooruit te kijken. Maar hun toekomstdromen betreffen maar één ding: het einde van de bezetting.