dial H-I-S-T-O-R-Y

Vietnam-veteraan Raffaele Minichiello, die in 1969 een TWA-piloot met een geweer tegen het hoofd dwong van Californië naar Italië te vliegen, staat te boek als ’s werelds eerste transatlantische vliegtuigkaper. Dit filmessay, Johan Gimonprez’ internationale doorbraak, herschrijft de geschiedenis van vliegtuigkapingen parallel aan de opkomst van rampcultuur.

Uit de overrompelende montage van reportagebeelden, tv-reclames, flarden uit sciencefictionfilms, found footage en home video’s, begeleid door zonnige popmuziek, blijkt dat de acties van Minichiello’s navolgers, in antwoord op staatsterrorisme, steeds extremer en dodelijker werden.

Maar meer nog dan over terrorisme gaat dial H-I-S-T-O-R-Y over de toegenomen macht van de massamedia, en hoe die ons heeft veranderd in angstconsumenten.

Aanhakend bij Don DeLillo’s aforisme “wat de terrorist wint, verliest de schrijver” uit zijn roman Mao II, voert de film een schrijver op die de dialoog aangaat met een terrorist en betoogt dat die zijn macht om de samenleving te beïnvloeden heeft overgenomen. Gimonprez stelt dat radio en televisie op hun beurt het terrorisme hebben gekaapt: zij maakten het tot spektakel.