The Potato Eaters

De straatarme grootmoeder Svetlana woont met opa Victor, hun zoon Sergej en de kleinkinderen in een krap huis in een halfverlaten Russisch dorp. Ze zijn een hedendaagse variant op Van Goghs De aardappeleters – samen met kool zijn piepers dagelijkse kost. Svetlana maakt zich voortdurend zorgen over het terugbetalen van de schulden. Ze is de spil van het stressvolle huishouden, waar elke roebel moet worden omgedraaid, terwijl haar man de hele dag dronken rondhangt. De moeder van de kinderen is afwezig.   

De camera komt heel dicht bij deze familie. Sergej, die volgens Svetlana “anders geboren is,” is de vrolijkste volwassene in huis. De scènes waarin hij met de kinderen speelt en naar de radio luistert, zijn lichtpuntjes in dit familieportret. De twee kleuters stampen ondertussen in regenplassen, plukken pruimen en dansen op muziek. Toch overheerst het gevoel dat de pasgeboren baby dezelfde hopeloze toekomst tegemoet gaat als zijn grootouders. Sergej legt nog maar eens een oude vinylplaat op de platenspeler, maar die blijft hangen, net als hun leven.