Marokko telde tot in de jaren vijftig van de vorige eeuw ruim 300.000 joodse inwoners. Vanaf de jaren vijftig tot vlak na de Zesdaagse Oorlog in juni 1967 vertrok men en masse naar buitenlanden als Frankrijk, Israël en Amerika. De familie van filmmaker Simone Bitton vestigde zich in Frankrijk.
In Ziyara (een term die verwijst naar een soort pelgrimage langs heilige oorden) keert Bitton terug naar haar geboorteland en gaat ze op zoek naar overblijfselen van de joden. Die zijn er te over. Bitton maakt per auto, die ze handig inzet om het langstrekkende landschap prachtig in beeld te brengen, een tocht langs joods erfgoed in kleine dorpen en steden. Ze komt begraafplaatsen tegen, overblijfselen van de Mellah (de joodse wijk), synagogen en scholen – plekken die vaak liefdevol en eerbiedig worden beheerd door de plaatselijke bevolking. Bitton knoopt gesprekken met bewoners aan, over het belang van erfgoedbehoud, over hun toewijding en ook over verwantschap tussen joden en moslims. Een van hen vraagt zich af: wat was er van Marokko geworden als de joden waren gebleven?