‘Krijgsmonniken’ en ‘beschermmoeders’ worden ze genoemd, de Italiaanse vechtsportkampioenen in Faith. Aangevoerd door een kungfumeester woont de sekte afgezonderd in een klooster. Toegewijd aan hun geloof – een soort Shaolin met een katholieke inslag – trainen ze daar om het, in naam van de Vader, op te kunnen nemen tegen het Kwaad. Regisseur Valentina Pedicini kreeg toegang tot hun uiterst gedisciplineerde leven en maakte daar een opmerkelijk intieme zwart-witfilm van.
De kaalgeschoren krijgers (mannen, vrouwen én kinderen) komen amper buiten de kloostermuren. Pas na ruim een half uur staat de camera voor het eerst in het daglicht, en zelfs dan blijven de volgelingen nog op hun eigen terrein. Eigen familie heeft plaats moeten maken voor deze nieuwe hechte groep. Ze zijn warm en open naar elkaar, maar ook keihard als het op trainen aankomt.
Het is knap hoe Pedicini het voor elkaar heeft gekregen om zo’n geïsoleerde sekte van binnenuit te filmen. Geheimen hebben deze mensen niet, noch voor elkaar, noch voor de camera. Alles draait om blinde toewijding. Faith laat je daar even deel van uitmaken.