Concerning Violence

In 1961 wond de creoolse intellectueel Frantz Omar Fanon uit Martinique er geen doekjes om: de enige manier waarop gekoloniseerde volkeren de knellende ketenen van bezetters kunnen afwerpen is met geweld. Hij beschreef zijn radicale theorieën in () dat op de dag van verschijning prompt in de ban werd gedaan door Frankrijk. De Amerikaanse hip-hopzangeres Lauryn Hill leest in passages voor uit Fanons verhandeling terwijl we beelden van verschillende Afrikaanse bevrijdingslegers zien in de jaren zestig, zeventig en tachtig. Want vanaf 1960 ging het hard: Afrikaanse landen gooiden één voor één hun Europese kolonisten eruit. Dat ging vaak niet zachtzinnig.
Regisseur Göran Olsson dook voor zijn nieuwste film opnieuw de Zweedse televisiearchieven in om het brede thema van losbrekend Afrika te illustreren. In 2011 deed hij dat ook al voor waarin Zweedse journalisten de opkomst van de beweging documenteerden. Veel beelden over de dekolonisatie vond Olsson niet, ongetwijfeld omdat Zweden nauwelijks een rol speelde in koloniaal Afrika. In de beelden die Olsson wel toont, valt vooral op hoezeer de geopolitieke en intermenselijke verhoudingen vijftig jaar later zijn veranderd.