Garbo: The Spy

Portret van Spanjaard Joan Pujol Garcia, die in twee oorlogen aan beide zijden vocht zonder ooit een geweer ter hand te nemen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij zowel de Duitse sterspion Arabel als de Britse sterspion Garbo. Zijn Britse codenaam kreeg hij omdat zijn bazen hem de beste acteur ter wereld vonden, zo groots was het web aan leugens dat hij zijn Duitse superieuren voorhield. "Hoe groter de leugens die hij vertelde, hoe meer ze hem geloofden", zegt \'e9\'e9n van de spionage-experts in de film met zichtbaar plezier. Naast deze interviews, veelal gefilmd voor bont gekleurde achtergronden, vertelt de film Pujols verhaal voornamelijk via zwart-wit archiefmateriaal. Zowel documentairebeelden van de gebeurtenissen waarover gesproken wordt als fragmenten uit diverse fictiefilms, van klassiekers als \i Our Man in Havana \i0 tot obscuurdere spionagefilms als het Britse \i Pimpernel Smith.\i0 Een meer dan passende vorm voor een film waarin de grens tussen feit en fictie vloeibaar is en voortdurend verschuift. In de eindcredits wordt niet voor niets Winston Churchill geciteerd: "In oorlogstijd is de waarheid zo kostbaar, dat ze altijd moet worden omringd door een lijfwacht van leugens."