SADNESS is gebaseerd op de gelijknamige theatervoorstelling van de vooral als fotograaf bekend staande William Yang. De voorstelling was sober van vorm; hij bestond uit een monoloog met dia’s, die samen een diepe indruk maakten op het publiek. In de film hebben de makers getracht deze meeslepende kracht, die gestuurd wordt door de stem en de beelden van Yang, te behouden. De film is echter meer dan een studioregistratie, en bestaat behalve uit de tekst en dia’s uit de oorspronkelijke show uit een combinatie van gestileerde ensceneringen, achtergrondprojectie en beelden van de omgeving van Queensland met zijn suikerrietplantages. In SADNESS onderzoekt William Yang, een Australiër van Chinese afkomst, twee kanten van zijn identiteit die gevormd en beïnvloed zijn door de dood. Enerzijds gaat hij op zoek naar zijn wortels in het noordelijke Queensland, waar een van zijn familieleden in het verleden werd vermoord. De andere lijn in de film is het verdriet van Yang om de vele vrienden die hij in de afgelopen jaren heeft verloren door de ziekte aids. De foto’s van zijn voorvaderen en de foto’s die hij maakte van zijn zieke vrienden maken hem tot een ooggetuige van deze tijd, maar ook wordt hem in zekere zin een spiegel voorgehouden, waardoor hij zijn eigen geschiedenis kan verenigen met het leven in de huidige tijd en de troostende werking daarvan leert kennen. Zoals Yang zelf zegt: ‘De Chinezen geloven dat het eigen wezen, het echte ‘ik’, een geest is die nooit sterft, die eeuwig is. SADNESS is een ode aan die onbuigzame geest.‘