Downstream to Kinshasa

In juni 2000 in de straten van Kisangani, een stad in het noordoosten van de Democratische Republiek Congo, streden troepen van buurlanden Rwanda en Oeganda om de controle over de mijnrijkdommen in de regio. Het was een bloedige oorlog die zes dagen duurde, met zo’n duizend doden en zeker drieduizend gewonden tot gevolg.

De burgerslachtoffers van Kisangani werd een schadevergoeding in het vooruitzicht gesteld, maar achttien jaar later is daar nog steeds niks van terechtgekomen. Moe van alle valse beloften besluit een aantal van hen naar de hoofdstad Kinshasa te gaan om bij de overheid aan de bel te trekken. In de oorlog verloren ze armen of benen, ze konden nooit een leven opbouwen en velen worden door hun familie als last beschouwd. Per boot trekken ze de Congorivier af, op zoek naar gerechtigheid.

Downstream to Kinshasa, waarin beelden van de reis worden afgewisseld met de registratie van een toneelstuk, is meer dan een pleidooi voor smartengeld. De strijdbaarheid waarmee de slachtoffers hun plaats opeisen in de maatschappij maakt het tot een portret van menselijke waardigheid.