Progress vs Regress

Over ouderen wordt veel gepraat, maar zelden wordt hen gevraagd wat ze denken. Soms ernstig, maar overwegend luchtig van toon ondervraagt Melanie Bonajo een groep ouderen over hun leven, nieuwe uitvindingen, selfies en hun omgang met technologie. Op de achtergrond trekt een wisselend, virtueel decor voorbij dat de ondervraagden dan weer in een ruimtestation, dan weer in een jacuzzi plaatst. Voor de een is technologie een verademing, voor de ander een raadsel. Er is teleurstelling over de bezitsdrang van de jongste generaties, maar men denkt ook dat de kloof tussen oud en jong kleiner is dan vroeger, toen jongeren gewoon hun mond moesten houden. In de tweede helft van de film gaan ouderen en jongeren in een gymzaal in gesprek over moderne communicatietechnologie. Over saamhorigheid en vertrouwen, die met fysiek contact toch groter zijn, over appen en over bellen met een draaischijftelefoon. Maar ook over het vertrek van de enige therapeut in het verzorgingstehuis die mensen nog echt aanraakte. En het hiernamaals, waar niemand in gelooft. Zo hoor je voortdurend verrassende, nieuwe dingen.