Looking for Horses

Als filmmaker Stefan Pavlović afreist naar Bosnië en Herzegovina, het land van zijn familie, legt hij er contact met een lokale visser die aan een meer woont. Zdravko is doof, bijna blind en worstelt met de naweeën van de oorlog in voormalig Joegoslavië.

Ondanks het verschil in leeftijd en achtergrond herkent Pavlović zich in deze teruggetrokken man; vanwege stotterproblemen heeft de filmmaker op zijn manier ook moeite om zich te uiten. In de vele uren die beide mannen in Zdravko’s kleine vissersbootje doorbrengen, wordt een hechte band gesmeed. Ze ontwikkelen een eigen manier van spreken − met gezichtsuitdrukkingen, gebaren, humor en betekenisvolle stiltes. Ook de camera blijkt een communicatie-instrument.

Pavlović voegt soms een voice-over toe, waarin hij op poëtische wijze filosofeert over het bestaan en zaken waar hij tegenaan loopt. Ook verschijnen er regelmatig teksten in beeld om de ontmoetingen met Zdravko van commentaar te voorzien, bij wijze van innerlijke monoloog. Tegen de achtergrond van het weidse meer en de intieme setting groeit een vriendschap die generaties, taalbarrières en grenzen overstijgt.