Meewerken aan een documentaire kan heftige gevolgen hebben, zo ondervonden Tom en zijn moeder Francis. begint met afwisselend fragmenten uit voorganger (2008) en het veelbekeken programma . Hierin wordt Francis, die ervan overtuigd is dat gekookt eten ongezond is, uitgemaakt voor extremist en beschuldigd van kindermishandeling. Ze voedt Tom sinds zijn vijfde namelijk op met rauw eten (ook zuivel, vis, vlees of eieren zijn uit den boze) en hij blijft achter in zijn groei. Klopt, zegt zij, dat komt doordat hij geen groeihormonen uit vlees en zuivel meer binnenkrijgt. Als ze vervolgens toezegt Toms gezondheid te laten onderzoeken, zijn de rapen gaar. We zien hoe moeder en zoon steeds meer verstrikt raken in de netten van kinderrechters en Bureau Jeugdzorg. De verschillende rechtszittingen mochten gefilmd worden en de betrokken medici en kinderbeschermers leggen hun standpunten uit in interviews. Ook Francis legt haar beweegredenen en overtuigingen uitgebreid uit. Ondertussen is Tom veertien en toch verzet hij zich niet tegen zijn moeder. Ook niet als zij besluit zich nog verder terug te trekken uit het systeem en hem thuis te scholen. Zijn gedrag is op verschillende manieren te interpreteren, net als de film zelf, die de verschillende kanten van de zaak belicht zonder stelling te nemen.