Solmatalua

Een rituele groet aan de schepping en een foto van een slavenschip vormen het begin van deze organische verbeelding van herinneringen uit de Afrikaanse diaspora. “De geschiedenis van Brazilië is door witte handen opgetekend. De zwarten en inheemsen die hier leefden, zagen hun geschiedenis nog niet geschreven.” Rodrigo Ribeiro-Andrade, die zich eerder met beelden van suikerplantages in The White Death of the Black Wizard op vergelijkbaar terrein bewoog, houdt zich met deze intuïtief gemonteerde compositie van archiefbeelden, gezangen en andere impressies verre van de traditionele historische reconstructie. De film zelf als daad van protest.

Alsof Ribeiro-Andrade recht uit een uit herinneringen opgebouwde droomwereld put, vermengt hij beelden van vroege nederzettingen met de spelende kinderen in de steegjes van de favela. Er is performance, dans en uitdagend activisme naast bijna abstract licht, natuurgeluid, moderne muziek en melancholieke zangstukken. Dit is geen afstandelijke geschiedschrijving, maar een poëtisch essay dat ons direct in contact brengt met een collectief bewustzijn.

Genomineerd voor de Beeld en Geluid IDFA ReFrame Award