Daughter from Danang

In 1975, aan het eind van de Vietnamoorlog, ging Operation Babylift van start, waarbij meer dan 2000 Vietnamese kinderen van onbekende Amerikaanse vaders werden geadopteerd in de Verenigde Staten. Het was een laatste poging om sympathie te wekken voor de desastreus verlopen Vietnamoorlog, aldus een journalist. Tragisch genoeg verongelukte één van de vliegtuigen, waarbij honderd kinderen om het leven kwamen. Eén van de kinderen die de oversteek wel overleefde was Hiep. Zij vond onderdak bij een alleenstaande moeder in Tennessee, werd omgedoopt tot Heidi, kreeg een zo Amerikaans mogelijke opvoeding en mocht nooit over haar afkomst praten. Na 22 jaar gaat het adoptiekind toch op zoek naar haar Vietnamese moeder. Van een gelukzalige hereniging is geen sprake; de culture clash blijkt groter te zijn dan de moeder-dochterband. In het begin van de documentaire vertelt Heidi hoezeer ze verlangt naar haar echte moeder, naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt, maar al snel na aankomst blijkt het verlangen een illusie. In niets verhullende beelden zien we hoe Heidi zich steeds oncomfortabeler gaat voelen, in haar Amerikaanse outfit temidden van haar arme familie die ze niet kent, en met een moeder die haar continu omhelst en zoent, vooral als er dorpsbewoners in de buurt zijn. Als haar halfbroer vraagt of Heidi voortaan aan haar plichten wil voldoen en de familie gaat onderhouden, knakt ze. Heidi en haar moeder geven achteraf en los van elkaar openhartig commentaar op de pijnlijke, emotionele hereniging. Dan wordt nog duidelijker dat hun verwachtingen nooit op elkaar hebben aangesloten.