Zonder voorkennis laat Umbra, bekroond met een Gouden Beer voor Beste Korte Film op het International Filmfestival van Berlijn, zich bekijken als een raadselachtige, non-narratieve beeldenreeks. De rode draad wordt gevormd door een spel van licht en donker, het oerprincipe van cinema. Hoe abstract en soms artificieel deze beelden ook ogen, alles wat je ziet zijn observaties van natuurlijke fenomenen.
Het spiegelende, schitterende wateroppervlak is als zodanig herkenbaar, het bovenaanzicht van een bos ook, maar het licht dat in de eerste scène heel traag de duisternis doorboort, ondersteund door een abstracte soundscape, roept al meteen vragen op, evenals de raadselachtige figuur die uit een witte nevel opdoemt. Wat denk je waar te nemen en is die waarneming betrouwbaar? Welke invloed heeft het geluid op die waarneming?
Het creëren van een dergelijke prikkelende audiovisuele ervaring – laverend tussen droom en werkelijkheid, en morrelend aan de grenzen van je perceptie – is wat filmmakers Florian Fischer en Johannes Krell met dit werk willen bereiken.