"Laten we het patriarchaat verpletteren," brult de Zweedse hiphopartiest Silvana Imam door haar megafoon, waarna honderden handen de lucht ingaan. Haar rauwe raps zijn autobiografisch, met veel aandacht voor seksuele identiteit, politiek en haar eigen immigrantenachtergrond – haar vader komt uit Syrië, haar moeder uit Litouwen. Silvana kwam op jonge leeftijd naar Zweden, in de documentaire zitten video-opnamen van haar als kind. Zij omschrijft zichzelf als een lesbische, feministische en antiracistische punkrapper en noemt Zweden een walgelijk land. We zien haar dan ook optreden op het festival Way Out West, waar ze neonazi's op de hak neemt: "go kiss your fucking swastika". Silvana begint in 2014, het jaar van haar doorbraak, en laat iemand zien die zowel arrogant als onzeker is. De film documenteert ook haar verliefdheid op en relatie met zangeres Beatrice Eli, die net als Silvana een "power pussy" is die muziek voor en over vrouwen maakt.