In zijn film vroeg filmmaker Zhu Rikun al aandacht voor de longziekte van werknemers in Sichuan. Nu horen we – het beeld is zwart – verschillende stemmen die hem opnieuw ‘welkom’ heten in deze regio. Geleidelijk aan wordt de situatie duidelijker: Zhu Rikun is opnieuw een film aan het opnemen in het afgelegen, bergachtige gebied in Sichuan, maar mag van de lokale autoriteiten niet meer met de zieke arbeiders praten. Hij mag alleen het landschap filmen. Het pijnlijke gesprek met de lokale autoriteiten, het Stabilization Office en de partijsecretaris van het departement van politiek en rechtsspraak, is integraal te horen in de film. Hun bedreigingen zijn ingepakt in beleefdheden en aardige woorden. Ze zijn blij met een film die de regio positief onder de aandacht brengt, maar dringen er ook op aan om alle opnames te bekijken en eisen uiteindelijk het recht op om de beelden te vernietigen. Want de stabiliteit mag niet bedreigd worden. Zhu Rikun maakte een ruw, ontluisterend document dat de methoden van de macht ontbloot door deze zelf ongecensureerd aan het woord te laten.