From Caligari to Hitler

Na de beëindiging van de Eerste Wereldoorlog in 1918 volgde in Duitsland het tijdperk van de Weimarrepubliek. Het was, zo wordt in deze essayistische documentaire verteld, een opwindende periode waarin het jonge, kunstzinnige medium film revolutionaire ontwikkelingen doormaakte. De Duitse cinema bloeide als nooit te voren. Briljante filmmakers als Fritz Lang, Robert Wiene, Friedrich Wilhelm Murnau en Walter Ruttmann maakten innovatieve films die van grote invloed zouden zijn op de  filmgeschiedenis. , vernoemd naar een essay van filmcriticus Siegfried Kracauer, plaatst deze ontwikkelingen nadrukkelijk in de context van een maatschappij die in een turbulente fase verkeerde: laverend langs de euforie van de via de diepste aller economische crisissen naar de opkomst van Nazi-Duitsland. Aan de hand van een overweldigende hoeveelheid filmfragmenten maakt de film een glijvlucht langs alle hoogtepunten van de vroege Duitse cinema, met beelden uit films als en en sterren als Marlene Dietrich, Emil Jannings, Louise Brooks en Leni Riefenstahl. De theoretische onderbouwing is in handen van onder meer filmwetenschapper Thomas Elsaesser, terwijl regisseur Volker Schlöndorff de cineasten van weleer bestempelt als de vaders met wie hij zich eindelijk identificeren kon.