Jung (guerra) nella terra dei Mujaheddin

In dit journalistieke verslag besluiten een chirurg en een oorlogscorrespondent de handen ineen te slaan en een hospitaal op te zetten in Afghanistan, een land dat al twintig jaar kampt met verschillende oorlogen. Na de Russen hebben nu de fundamentalistische Taliban de gemeenschap totaal in hun greep. De huizen en scholen zijn afgebrand, de zonen worden vermoord op het slagveld, en bijna iedereen lijdt honger, zo vertelt een Afghaanse vrouw vanachter haar sluier, die enkel een paar minuscule luchtgaten als opening heeft. De vrouwen worden op straat in elkaar geslagen als ze sandalen dragen waardoor hun benen zichtbaar worden, zodat iedereen doodsbang is om niet aan de uiterst strenge eisen van de Taliban te voldoen, zo vertelt een andere vrouw. Ondertussen hebben de tanks de bergen veroverd, schieten soldaten in het wilde weg, en ligt het landschap bezaaid met mijnen, waar iedere dag weer vele onschuldigen op trappen. Het nieuw opgezette hospitaal probeert al die oorlogsslachtoffers te helpen, maar het is dweilen met de kraan open. De Italiaanse chirurg zegt soms de moed te verliezen, want hij weet dat elke dag dezelfde onheilstijding brengt: achter elkaar worden mensen met vermorzelde benen en schedels binnengebracht, en het einde is nog lang niet in zicht. De documentaire is doorsneden met beelden van die operaties, waarbij de kijker niet gespaard wordt. JUNG (wat ‘oorlog’ betekent in de taal van de Dari) bevat dan ook een aantal schokkende beelden.