An Inconsolable Memory

Reconstructie van de geschiedenis van Zuid-Afrika’s eerste operagezelschap, Eoan; een oefening in waarheidsvinding die niet alleen aantoont wat het betekende om ‘kleurling’ te zijn onder het apartheidsregime, maar ook de pijnlijke herinneringen aan die tijd invoelbaar maakt. Door middel van interviews met voormalige leden van Eoan, foto’s, krantenknipsels, geluidsopnames en archiefbeelden van opera-opvoeringen en straatbeelden van de bewoners van de Kaapstadse wijk District 6, ontstaat een indruk van de wereld waarin de leden van Eoan leefden. Door aandacht te besteden aan de manier waarop de documentaire tot stand kwam – aan vragen die niet worden gesteld en antwoorden die niet (officieel) worden gegeven – wordt geleidelijk duidelijk welke pijnlijke waarheid achter de beelden en gezichten schuilgaat. Tekstblokken met statements over herinnering en waarheid luiden droomachtige sequenties in die ruimte geven voor contemplatie over die begrippen, en hun verhouding tot de complexe dilemma’s van de mensen die leefden onder het apartheidsregime. Was het beter steun te weigeren van het gehate ‘department of coloured affairs’ en de operagroep ten grave te dragen? Of die steun wèl te aanvaarden om met de operagroep geschiedenis te schrijven, maar voor collaborateurs te worden uitgemaakt?