Myth in the Electric Age

Ook in deze korte film neemt Alan Berliners complexe montage een vlucht. lijkt te improviseren op de waarnemingen van onze zintuigen, de mogelijkheden en grenzen van de moderne wetenschap en de betekenis die deze voor ons hebben. Het is een theater van natuurfenomenen die, geassocieerd met staccato opeenvolgingen van verschillende soorten typografie, als een nieuwe taal van het doek spatten. Of, zoals het commentaar van Marshall McLuhan in de film luidt: '.