Tears of Gaza

De Isra\'eblische aanval op de dichtbevolkte Gazastrook eind 2008 maakte vele burgerslachtoffers, waaronder honderden kinderen. De Noorse makers van \i Tears of Gaza \i0 richten hun camera op een aantal van hen, onuitwisbaar getekend door de oorlog van de voorgaande winter. Amira wil advocaat worden om de slachtoffers recht te doen, Yahya dokter om gewonden te helpen. Vooralsnog gaat hun leven gewoon door: Yahya's familie viert een uitbundig huwelijksfeest. Zijn vader is er alleen niet meer bij en overvliegende Isra\'eblische helikopters zijn een voortdurende herinnering aan zijn uitzichtloze situatie. Sc\'e8nes uit het dagelijks leven en gesprekjes met vaders en moeders worden afgewisseld met ontluisterende beelden van de bombardementen, van heel dichtbij. Even ontluisterend is het om te zien hoe kinderen op jonge leeftijd worden gevormd te midden van dood en verderf. Het is de centrale boodschap van de film, die emotionele effecten niet schuwt. Zo begeleidt dramatische muziek onschuldige kinderen terwijl ze langs het puin van hun huis lopen, en zijn er close-ups van gewonde en dode kleuters in het ziekenhuis. De aaneenschakeling van lijden is echter vooral een aanklacht tegen het Isra\'eblische geweld. Vertwijfeld vraagt een jonge vader zich af: "Zijn deze kinderen soms vechters die gedood moeten worden?"