City of the Sun

Ooit was het een stad die leefde van het delven van mangaan, maar tegenwoordig is het Georgische Chiatura een troosteloze plek met afbrokkelende fabrieken en lege straten die door het dikke wolkendek nog grauwer lijken dan ze al waren. Filmmaker Rati Oneli zal zijn titel City of the Sun ironisch bedoeld hebben. Hij laat de camera door de postapocalyptische spookstad dwalen, toont imposante plaatjes van grijzig berglandschap en kaalgeslagen industriegebieden, en blijft intussen hangen bij een handjevol mensen dat binnen al die schijnbare droefenis toch een leven als ieder ander leidt. Met dagelijks werk, hobby’s en ambities. Een mijnarbeider verruilt zijn benauwende werkplek 's avonds voor het theaterpodium, twee magere meisjes trainen hard om het tot de Olympische Spelen te schoppen en een muziekleraar verdient geld bij door metaal te verkopen dat hij uit half gesloopte gebouwen hakt. Met een kalm observerende stijl laat Oneli zijn kijkers deel uitmaken van een uitgedunde samenleving die door de rest van de wereld lijkt te zijn vergeten. Verstild en integer.