I Am Dublin

Het verhaal van de jonge Somalische vluchteling Ahmed is actueler dan ooit. Ahmed kwam ruim zes jaar geleden per gammele boot aan op het Italiaanse eiland Lampedusa. Daar werden zijn vingerafdrukken genomen. Volgens de Dublinverordening was Italië vanaf dat moment het aangewezen land om zijn asielaanvraag te behandelen. Maar Ahmed vond het leven in Italië te zwaar, vertrok naar Zweden en dook onder. Wanneer hij door filmmaker David Aronowitsch wordt ontdekt, houdt hij zich al drie jaar verborgen. Aronowitsch vraagt Ahmed of hij de jonge asielzoeker Daoud wil spelen, de hoofdpersoon in de korte fictiefilm . Het verhaal van deze Daoud is een afspiegeling van Ahmeds eigen verhaal; wat de fictieve Daoud meemaakt, heeft Ahmed in werkelijkheid ervaren. Parallel aan het maken van de film , draaien Aronowitsch en zijn medefilmmakers ook een documentaire over Ahmed zelf. Ahmed en zijn lotgenoten belichamen het falen van een politiek systeem. Hij mag dan ogen als een heel gewone jonge adolescent die graag met zijn vrienden rondhangt en naar de meisjes gluurt, de realiteit is dat hij al zes jaar in een verlammende impasse verkeert: “Ik ben mentaal gebroken,” zegt hij, “ik voel helemaal niets. Ik had beter in Somalië kunnen blijven. Zes verprutste jaren…”