Het eerste ochtendlicht strijkt over de Nederlandse wateren. Waterdieren en planten maken zich op voor een nieuwe dag. Ook de zeilboten, in vele verschillende vormen en maten, worden in gereedheid gebracht. Honderden zeilbootjes doorklieven het water en gaan de strijd aan met elkaar, maar vooral met de elementen: het water en de wind. Het zeil opbollend in de wind, de boten schuin op de golven hangend. Dit loflied op wind en water maakte Hattum Hoving met financiële steun van het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Maandenlang brachten de maker (een broer van cabaretier Sieto Hoving) en zijn cameraman Pim Heytman op en rond het water door. ZEILEN past in de Nederlandse traditie van het filmgedicht, het ‘ciné-poème’. De film laat mensen louter als dingen, als metaforen zien. Dat was tevens het grootste bezwaar tegen de film, hoewel het vakmanschap van de maker alom werd bewonderd.