Leben, Herbst

Ook op het Russische platteland wordt de blues gezongen. Verschillende inwoners van een Russisch dorp zingen in deze documentaire een liedje voor de camera. Een schriele man bespeelt de gitaar en zingt over een gevangene, die in een cel zijn leed overdenkt. Er wordt niet alleen gesomberd; ook vrolijke liederen over de zon worden ten gehore gebracht. De liefde wordt natuurlijk ook bezongen: moeder heeft een man voor de zangeres gevonden, maar zij wil hem niet. Na de vijfde kandidaat hapt ze toe, maar helaas ziet deze man haar niet zitten. Het ontroerendst is het lied van de oude vrouw die met een krakerige, overslaande stem treurt over het gebrek aan liefde dat zij in haar leven heeft gekend. In korte hoofdstukken als ‘tijd‘, ‘vrienden‘, ‘de morgen‘ en ‘vreugde‘ worden de bewoners geportretteerd, door de documentairemakers gevangen in even simpele als intense zwartwitbeelden.