DRIFTERS opent met beelden van het Schotse vissersdorp Hanna Voe. Mannen zijn op weg naar hun boten. Ze maken ze gereed voor de haringvangst. Dan zijn de schepen op zee, de netten worden uitgezet. Het wordt nacht. Opnamen van verschillende soorten vis, die duidelijk in een aquarium gemaakt zijn. Er steekt een storm op, maar de netten worden toch binnengehaald. De boot vaart terug naar de haven, waar de vangst gelost wordt en in vaten gestopt. Per trein en schip wordt de vis verder getransporteerd. Met DRIFTERS kreeg John Grierson de kans om zijn ideeën over de documentaire - 'het creatief omgaan met de werkelijkheid' - in de praktijk te brengen. Geen film die op een roman of toneelstuk was gebaseerd, geen filmsterren. In zijn verhaal balde Grierson de ervaringen van de Schotse haringvissers samen. Als hoofdrolspelers koos hij de vissers en de zee. De simpele dramaturgie van de film was uiterst effectief, mede door de ritmische montage. DRIFTERS ging in november 1929 in Londen in première samen met Eisensteins PANTSERKRUISER POTEMKIN in één programma.