Veelzeggende fragmenten uit het leven van een Marokkaanse immigrant, die door de Spaanse filmmaker jarenlang met de camera is gevolgd in zijn nieuwe thuisland Spanje. De man reisde naar een ander land, naar een andere zee, en wist zeker dat hij een betere stad had gevonden, maar hij wist van tevoren niet dat zijn oude stad met hem mee zou reizen. Zijn vaderland draagt hij altijd bij zich. In het begin van de opnames ziet hij er nog fris en optimistisch uit maar later verraadt de verwilderde blik van deze steeds slechter uitziende man een geheel andere gemoedstoestand. Hij wil graag deelnemen aan de Spaanse samenleving maar komt erachter dat hij vooral moet zien te overleven. De grootste worsteling levert hij met zichzelf. Het gemis en de wanhoop nemen de overhand, zo is in zijn intense blik af te lezen. Gonzalo Ballaster, die hem bij tijd en wijle interviewde om te vragen hoe het ermee gaat, maakte eerder films over illegale immigratie, zoals (2006).