dial H-I-S-T-O-R-Y

Vietnam-veteraan Raffaele Minichiello, die in 1969 een TWA-piloot met een geweer tegen het hoofd dwong van Californië naar Italië te vliegen, staat te boek als ’s werelds eerste transatlantische vliegtuigkaper. Daarna volgden vele andere revolutionairen, gelukszoekers en terroristen. De Belgische kunstenaar Johan Gimonprez vatte de geschiedenis van vliegtuigkapingen tot 1993 samen in , een video-essay dat in première ging op de megatentoonstelling Documenta X (1997) en zijn internationale doorbraak betekende. Reportagebeelden worden afgewisseld met flarden uit sciencefictionfilms, found footage en home video’s. Hieruit blijkt dat Minichiello’s navolgers steeds extremer werden en de kapingen steeds dodelijker. Meer nog dan over terrorisme in het pre-9/11-tijdperk gaat over de steeds verder toegenomen macht van de massamedia. De film begint met een citaat uit Don DeLillo’s roman , waarin een schrijver de dialoog aangaat met een terrorist. De schrijver betoogt dat de vliegtuigkaper eigenlijk zijn macht om het publiek te beïnvloeden heeft overgenomen. Gimonprez stelt dat radio en televisie op hun beurt het terrorisme hebben gekaapt. Zij hebben het gemaakt tot spektakel, iets wat de filmmaker benadrukt door de geluidsband te vullen met zonnige popmuziek. is verontrustend en overrompelend. En in het licht van 9/11 zeker ook profetisch.