Terwijl de internationale pers zich in groten getale in de Cubaanse hoofdstad Havana heeft verzameld om verslag te doen van de dood van Fidel Castro, staat op het Plaza de la Revolución een klein meisje dat trots een groot kartonnen bord boven haar hoofd houdt. In een fascinerend, bijna twaalf minuten durend shot zien we hoe het meisje – vlechtjes, rood jurkje, witte kniekousen, vechtend tegen de wind – haar eigen 'fifteen minutes of fame' beleeft. Wat er op het bord staat is onzichtbaar, want de camera is opgesteld achter het meisje dat de aandacht trekt van de stroom omstanders die gewapend met camera’s en mobiele telefoons haar beeltenis vastleggen of ongevraagd selfies met haar maken. Met het wegtikken van de minuten groeit het ongemak van de kijker die in de rol van een onwetende toeschouwer is gedwongen, de tijd krijgt om te mijmeren over de alomtegenwoordigheid van de camera en zo ontzettend graag wil weten wat er toch op dat bord staat.