Killing Time

Nadat Elroy Chester in 1998 twee tienermeisjes verkrachtte en hun oom doodschoot, werd hij veroordeeld tot de doodstraf. Vijftien jaar bracht Chester door in de dodencel, maar op 12 juni 2013 komt er een einde aan het lange wachten. In Huntsville, Texas worden de voorbereidingen getroffen voor de voltrekking van het vonnis. Om 18:00 uur precies zal het sterven van Chester worden ingezet. Terwijl zijn familie zich opmaakt voor een treurig afscheid, kijken de familieleden van de slachtoffers uit naar de afronding van een lange periode van rouw. Jaap van Hoewijk richtte zich in zijn eerste lange documentaire (1995) op de getuigen die aanwezig zijn bij de executie. In verlegt hij zijn aandacht naar de nabestaanden, die net als Chester diens laatste uren, minuten en seconden weg zien tikken. Iedereen verdoet de tijd op zijn of haar eigen manier. Terwijl de apotheose nadert, spreken Chesters zussen maar ook de vrouwen die hij verkrachtte en hun familie openhartig, soms vervuld van haat, soms ook verrassend genuanceerd over hun emoties en ervaringen. Ondertussen strijkt in Huntsville het mediacircus neer om de dood van Chester te verslaan. Dat alles in de wetenschap dat er nog vele keren zullen volgen: Chester was de 499ste persoon die door de staat Texas sinds 1982 met een dodelijke injectie werd berecht, en nog zo’n driehonderd veroordeelden wachten in Texaanse gevangenissen op hetzelfde lot.