'Give me a child until he is seven, and I'll give you the man', is het credo van deze inmiddels befaamde documentairereeks over de levensloop van veertien kinderen uit verschillende Britse sociale klassen geboren in 1956. Sinds 1964 worden ze iedere zeven jaar gevolgd en geïnterviewd. De verwachting was destijds dat allen in dezelfde klasse zouden blijven. Bij elke deelnemer worden kort de hoogtepunten uit vorige afleveringen op een rij gezet. Hierdoor wordt de ontwikkeling op verschillende maatschappelijke en persoonlijke onderwerpen bij elk van hen goed zichtbaar en wordt het bij iedere serie meer en meer duidelijk of de voorspelling van dit sociologisch filmexperiment ook bewaarheid wordt. In deze nieuwste serie staat de huidige crisis regelmatig centraal en zijn politiek en ouderdom vaker dan voorheen onderwerp van gesprek. Hoe ouder de deelnemers bovendien worden, hoe meer ze reflecteren op hun deelname aan de documentairereeks. De meesten blijven in een soort innerlijke strijd verwikkeld of ze er goed aan doen deel te nemen. Deelnemer Nicholas Hitchon verklaart het voor zichzelf als volgt: "Het is geen volledig kloppend beeld van mij. Maar het is een beeld van iemand, en dat is de waarde ervan."