Alfredo Stroessner was de langst zittende dictator op het Zuid-Amerikaanse continent. Van 1954 tot 1989 heerste hij met ijzeren vuist over Paraguay. Tegenstanders verdwenen achter de tralies, werden gefolterd of vermoord.
In Guapo’y blikt zestiger Celsa terug op die gruwelijke periode. Vijfenveertig jaar geleden werd zij, zwanger van haar zoon, opgesloten en gemarteld. Later hoorde ze dat ook haar man martelingen had moeten ondergaan, en was vermoord. Na acht jaar zag ze haar moeder, die zelf gevangen had gezeten, voor het eerst terug. Beide vrouwen praten over het gruwelverleden en ook Celsa’s zoon komt aan het woord. Celsa bestrijdt de demonen in haar hoofd met kruiden op haar lichaam en thee van kruidenmengsels. De schoonheid van de natuur waarin ze de kruiden zorgvuldig plukt, staat in immens contrast met de gruwelijke herinneringen.
Het verleden kruipt weer het heden in als onder een vroegere villa van Stroessner mogelijk resten van het lichaam van Celsa’s echtgenoot worden gevonden. Angstaanjagend is dat de huidige president Mario Abdo Benítez, kleinzoon van de persoonlijke secretaris van Stroessner, de politiek van de vroegere dictator openlijk prijst.
Genomineerd voor de IDFA Award for Best First Feature
Video's
Images
