Words of Negroes

In 1842 stierf Sébastien na maanden van verwaarlozing in een cel in Guadeloupe, op het eiland Marie-Galante. De baas van de suikerplantage waar hij als slaaf moest werken, verdacht hem ervan dat hij vee had vergiftigd. Het werd een rechtszaak, de slavenhouder werd vrijgesproken.

Zo’n 175 jaar later laat documentairemaker Sylvaine Dampierre de getuigenissen uit de zaak Sébastien opnieuw uitspreken, ditmaal door werknemers van de huidige suikerfabriek Grande Anse op Marie-Galante. Veel is veranderd, maar er zijn ook ongemakkelijke overeenkomsten met de negentiende eeuw. Het werk is zwaar en slecht betaald, de vooruitzichten ongewis. Arbeiders zijn inwisselbaar. 

Dampierre slaagt erin de gevolgen van de huidige globalisering op een subtiele manier te verweven met misstanden die eeuwen teruggaan. “Wij waren die slaven!” zegt een arbeider verbaasd na het lezen van de getuigenissen. In Dampierres portret zijn fabriek en werknemers aan elkaar overgeleverd, getuige de kerkdienst waarbij de inwoners God vragen de suikerverwerking te behouden.