One Way Ticket to Bussum

"Ik ben Rajeev. Ik woon in Bussum. Mijn ouders zijn Rezia en Neill. Ik kom uit India, uit Mount Abu." Zo opent de voice-over van de twaalfjarige Rajeev in . Hij werd geadopteerd toen hij twee jaar oud was en herinnert zich nog weinig van India. Hij komt gewoon uit een Nederlands gezin, zoals zijn blonde zus: "Aan de buitenkant ben ik een Indiaas iemand, en de rest is Hollands." Het contact dat Rajeev heeft met de Indiase cultuur bestaat grotendeels uit zijn bezoekjes aan een Indiaas restaurant. Daar verkent hij de Indiase keuken, en leert hij van de kok woorden uit het Hindi. Omdat hij weinig herinneringen heeft aan zijn geboorteland, wil hij het land graag eens bezoeken. Maar dan moet hij eerst zijn ouders ervan overtuigen dat hij daar klaar voor is. Regisseur Renée Wilna Span neemt in haar montage de artistieke vrijheid om uitdrukking te geven aan Rajeevs Indiase achtergrond. Zo worden scènes uit zijn Hollandse leven afgewisseld met trage shots van Indiase snuiterijen die Rajeev in zijn kamer heeft verzameld, terwijl op de achtergrond Indiase muziek klinkt. Een dromerig plaatje dat lijkt overeen te komen met Rajeevs beeld van India.