The Greatest Sacrifice

In de Syrische stad Saraqeb nemen Haaf en Daour actief deel aan de revolutie, die in 2011 begint als vreedzame volksbeweging. In de drie jaar dat de mannen worden gevolgd door filmmaker Eyad Aljarod, zelf afkomstig uit Saraqeb, verandert de revolutie voor de camera van karakter. Minder liederen, lezingen en saamhorigheid; en meer wapens, alomtegenwoordige destructie, banditisme en islamitische strijdgroepen.

De camera registreert eerst hoopvolle bijeenkomsten en wezenlijke, soms poëtische gesprekken binnenskamers of in de auto waarin Daour de belangrijkste wegen controleert op gevaar voor medeburgers. Maar als na enige tijd ook Daour en anderen de wapens oppakken om zich te verdedigen tegen Assads regeringsleger dat opereert volgens de tactiek van de verschroeide aarde, wordt de sfeer grimmiger. Angst, verdriet, frustratie en woede beheersen Saraqeb.

Daour en medestrijders proberen kavel voor kavel de stad te bevrijden. Ook daar is de camera bij, vol in de vuurlinie. Hoe hevig de situatie ook wordt, Aljarod blijft filmen. Zijn meer dan geëngageerde getuigenis toont de hoop en eensgezindheid onder de hulpeloze, maar strijdbare burgers, en tegelijkertijd de destructieve kracht van oorlog.