De zes weken uit de titel slaan op de periode waarin ouders in Polen kunnen besluiten hun kind na de geboorte toch niet af te staan. Voor de moeder uit het ingetogen en intiem gemaakte \i Six Weeks\i0 is de keuze duidelijk. In een brief die ze achterlaat in het weeshuis, verklaart ze niet over de mogelijkheden te beschikken haar kind op te voeden. Haar huis is te klein, ze heeft alleen koud water, geen gas en de bijstand is niet voldoende. En nee, de vader wil het kind ook niet. \par De filmmaker is duidelijk begaan met het lot van de baby's in het weeshuis. Er wordt zo ingezoomd op de kindjes dat je hun wimperhaartjes kunt tellen. Om de kijker zich nog beter in de belevingswereld van de baby's te kunnen laten verplaatsen, worden door de film heen sc\'e8nes gemonteerd waarin we de wereld vanuit hun perspectief zien. Wazige beelden trekken voorbij. Ze benadrukken de machteloosheid en onwetendheid van de afgestane kinderen. Tegenover het verdriet van de moeder die afstand moet doen, staat de enorme blijdschap van het adoptiestel dat hun nieuwe kind in de armen gedrukt krijgt. In zes weken kunnen drie levens totaal veranderen, lijkt de filmmaker te willen zeggen.