Striking Land

Ploegen, voren trekken, zaaien, schoffelen, wieden, bewateren, bemesten, oogsten. In Portugal worden delen van het platteland nog met de hand en klassieke machines bewerkt, door steeds ouder wordende mensen. Zonder commentaar of muziek laat Striking Land de intieme relatie zien tussen degenen die op traditionele wijze het land en de bossen bewerken, en die kostbare aarde zelf. In ruil voor het geduld en de liefde die ze in hun handelingen stoppen, krijgen ze voedsel, bouwstoffen en schoonheid.

De camera volgt de hoofdpersonen met aandacht en precisie, maar nooit opdringerig. De lens legt verweerde gezichten vast, gebruinde en gerimpelde armen die gereedschap vasthouden en daarnaast glorieuze maisvelden, vruchtbare aardappelakkers, weelderige bossen en gul stromende wateren. De geluiden van de vaak repetitieve, bijna meditatieve verrichtingen vormen een soort hartslag van de natuur. Op het trage ritme van die hartslag voltrekt zich een harmonieus leven van geven en nemen, met respect voor alles wat leeft.