De GRA, de Grande Raccordo Anulare, is de grote ringweg rond Rome. Rosi verschanste zich twee jaar langs de snelweg en zoomt in op het onzichtbare Rome, met warme, soms geestige portretten: van een ambulancechauffeur die voor zijn zieke moeder zorgt, een wetenschapper die palmbomen bestudeert, een palingvisser die terugverlangt naar tradities, oudere prostituees in een camper en een sigarenrokende edelman die gymnastiek doet op het dak van zijn kasteel.
Zo geeft Rosi een gezicht aan de mensen waar de auto’s op de snelweg alleen maar langs scheuren. In een losse maar ingenieuze vorm toont hij het dagelijkse leven in de schaduw van de vooruitgang en legt daarmee de tegenstellingen in de stad bloot. Rosi liet zich deels inspireren door Italo Calvino’s roman De onzichtbare steden, oorspronkelijk gepubliceerd in 1972.
Sacro GRA was de eerste documentaire die de Gouden Leeuw voor Beste Film won op het filmfestival van Venetië in 2013, waar hij werd ontvangen als tegengif voor de extravaganza van La grande bellezza, Paolo Sorrentino’s fictieve verbeelding van het Rome van de beau monde uit datzelfde jaar.