Louis Hothothot is de multimediakunstenaar achter de festivalcampagne van 2022

Tussen keurig uitziende dames en heren, gekleed in lange jassen en uitgerust met elegante paraplu's, vliegt een vriendelijk ogende drakenvlinder die, net als een bruidsmeisje, bloemen verspreidt. Gezien door de ogen van Hothothot verbeeldt deze scène het festival dat in november licht en kleur komt brengen in de grauwe, natte straten van Amsterdam. Zijn inspiratie haalde hij uit Regen van Joris Ivens, een van de grondleggers van de Nederlandse avant-garde documentaire die in deze poëtische film de relatie tussen regen en het decor van de stad verkent. Hothothot wilde in de campagne een zelfde soortwisselwerking laten zien, om te verbeelden hoe IDFA en de filmmakersgemeenschap Amsterdam twaalf dagen lang transformeren.

De voorliefde van Hothothot voor Nederlandse documentaires is niet uit de lucht komen vallen. De kunstenaar kwam er voor het eerst mee in aanraking via een Nederlandse medestudent grafisch ontwerp in Beijing. "Het was echt een openbaring om tot deze kunstvorm geïntroduceerd te worden, vooral omdat het zo'n schril contrast vormde met de propagandafilms die ik op de Chinese tv zag", legt hij uit. Hij kon het niet meer loslaten en na zijn afstuderen in China vertrok hij naar de ArtEZ University of the Arts (een Nederlandse hogeschool voor de kunsten) om videokunst te studeren, gevolgd door een tweede master documentaire aan de Nederlandse Filmacademie. In die tijd viel hem ook op hoe gemakkelijk leeftijdsgenoten tussen verschillende media switchten, iets wat hij toeschrijft aan de open cultuur die hij in Nederland om zich heen ziet. Zelf ging hij ook steeds meer experimenten tot zich een eigen artistieke handtekening begon af te te tekenen – een die moeilijk in een hokje te plaatsen is, aangezien Hothothot het digitale met het analoge combineert, het mystieke met het duistere, het persoonlijke met het universele. Een aanpak die duidelijk naar voren komt in de campagne van dit jaar.

“Ik ben gek op collagekunst", legt hij uit, "en vooral hoe je met tegenstellingen kunt spelen: donkere en serieuze tonen wissel je makkelijk af met speelse elementen, en de grenzen tussen fictie en non-fictie zijn diffuus. Ik verwerk mijn inspiratie door allerlei materialen te verzamelen, zoals mijn eigen tekeningen en archiefbeelden, en die vervolgens te herschikken om zo een nieuw verhaal te creëren. Voor mij is het proces ook spannender dan het resultaat. Humor is daarbij ook heel belangrijk.” In de campagne is dit bijvoorbeeld te zien aan de paraplu's die de mannen dragen en die door de aanraking van de vlinder opengaan als bloeiende bloemen. Hothothot vertelt hoe de vleugels van de vlinder voor schoonheid en kwetsbaarheid staan, terwijl het monsterachtige lichaam van het beest wat dubbelzinniger is - het is moeilijk om te zeggen of hij gemeen of aardig is. "Het is een beetje hoe ik mijn ideale filmonderwerp zie", zegt hij. “Mensen zijn tegenstrijdig, en het is aan mij om manieren te vinden om dat in kaart te brengen. Er is geen betere manier om dat te communiceren dan door middel van humor.”

Het is een taak die hij niet alleen voor zichzelf ziet, maar ook voor de filmmakersgemeenschap om hem heen. “Amsterdam is een kleine stad, maar wel een internationale. Filmmakers kunnen verschillende perspectieven aan het licht brengen, en die kracht mogen we nooit onderschatten.”

Director: Louis Hothothot
Producer: Pieter van Huystee
Animatie: Christian Borstlap
Muziek: Harry de Wit
Sound mixer: Jannes Noorman
Design assistenten: Youngjin Park, Michelle Mildenberg, Weng Jiachen
Line producer: Rudolf Kats
Archief-researcher: Frederiek Jansen
Postproductie: Jan Jaap / Amator